Każda dziedzina posiada swoje wybitne osobowości czyniące wielki wkład w jej postęp. Na scenie edukacji taką osobą okazała się włoska pedagog i dydaktyk Maria Montessori. Prowadziła ona z pasją badania nad nauczaniem i wychowywanie, wysnuwając interesujące wnioski. Poznajmy bliżej tę jedną z pierwszych lekarek w dziejach świata.
Autorytet czy emancypantka
Maria Montessori urodziła się w 1870 roku, w Chiaravelle. Od najmłodszych lat wykazywała zainteresowanie nauką. Doprowadziło ją to w 1890 roku na La Sapienzę, jedną z najlepszych uczelni wyższych w Europie, gdzie ukończyła medycynę. Maria Montessori zaczęła uchodzić za emancypantkę – w tamtych czasach kobiety nie studiowały, ani tym bardziej nie zajmowały się leczeniem. Ta etykieta ten ambitnej kobiecie jednak nie wystarczyła. Maria Montessori wkrótce zaczęła więc także uchodzić za autorytet – nie tylko leczyła ciała, ale przede wszystkim dusze. Interesowało ją nauczania oraz wychowywanie dzieci. Stworzyła nawet własną metodę tego określaną jako Metoda Montessori. Sama doczekała się jednego syna, któremu nadała imię Mario. Maria Montessori zmarła w 1952 roku, w Noordwijk, licząc 82 lata.
Pedagog czy dydaktyk
Pedagogika oraz dydaktyka to nauki społeczne, które nas kształtują. Pedagogika zajmuje się wychowywaniem, a dydaktyka nauczaniem. Choć skupiają się na innych aspektach rozwoju, to wzajemnie się uzupełniają i ze sobą współgrają. Marię Montessori, która stworzyła swój model wychowywania i nauczania można spokojnie nazwać zarówno pedagogiem, jak też dydaktykiem. Co ważne, Montessori jako lekarz wiedziała, że swoje tezy trzeba popierać naukowymi dowodami. Ponadto jako matka wiedziała jak podejść do dzieci. To wszystko sprawiło, iż wykreowała twórcze podejście procesu edukacji,
Wychowanie oraz nauczanie
Maria Montessori sprzeciwiała się staremu, standardowemu modelowi nauczania i wychowania, określając go ironicznie jako model szkolnej ławki. Uznawała go za typowe dla szkoły wbijanie wiedzy dzieciom do głowy bez wzbudzania w nich pasji i bez umożliwiania ich pełnego rozwoju. Maria Montessori promowała nowy, twórczy model nauczania i wychowania, który z czasem zaczęto określać Metodą Montessori. Skupiała się w nim na aktywnej pracy z dzieckiem, zważając na jego uwarunkowania fizjologiczne i psychologiczne, w tym intelektualne i emocjonalne.
Etapy rozwoju według Marii Montessori
W biologii i psychologii wylicza się różne etapy rozwoju. Maria Montessori na ich podstawie zaczęła zwracać uwagę na różne aspekty wzrastania i rozwijania dzieci w różnych etapach życia (więcej o Marii Montessori). Tak oto między narodzinami a szóstym rokiem życia okazujemy się odkrywcami z bardzo silnie wyostrzonymi zmysłami, budując siebie na podstawie tego co nas otacza. Od szóstego do dwunastego roku życia już nie poznajemy nieświadomie, lecz świadomie, zdobywamy wiedzę i ruszamy na dalsze poszukiwania. Dwunasty rok życia to czas, gdy jako jednostki poszukujemy i zazwyczaj odnajdujemy swoje miejsca w społeczeństwie, etap ten kończy się mniej więcej w osiemnastym roku życia. Z kolei od osiemnastego do dwudziestego czwartego roku życia stajemy się specjalistami w danej dziedzinie budując świat. Najważniejsze jednak, aby zachować swoją kreatywność i żyć z pasją.
